سر بسوی
سر بسویی می کشد ما را در این ره پا بسویی
عقل آخربین بسویی ، عشق بی پروا بسویی
موج سرگردانم و بازیچه طوفان هستی
هر زمان ساحل بسویی می کشد دریا بسویی
وای از این آورگی ها وای از این بیچارگی ها
تا به کی آخر گذشتن او بسویی مابسویی
هریکم خواند به بزم خویش زین همنشینان
گریه مستان بسویی خنده مینا بسویی
در تماشگاه هستی جاهش دارد کورگردد
دیده ی پنهان بسویی بیند و پیدا بسویی
جمع مشتقان گزیری از پریشانی ندارد
عاقبت مجنون بسویی می رود لیلا بسویی
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند